Το καλοκαίρι του 1996, ο συγγραφέας Τζο Μακ Γκίνις ξεκίνησε για το απομακρυσμένο ιταλικό χωριό Καστέλ ντι Σάνγκρο, χτισμένο στα βάθη της απομονωμένης και αφιλόξενης επαρχίας Αμπρούτσο.
Στόχος του ήταν να περάσει μια χρονιά στο πλευρό της ποδοσφαιρικής ομάδας του χωριού, η οποία, λίγες εβδομάδες νωρίτερα, είχε πετύχει το κατόρθωμα -"θαύμα" το χαρακτήρισαν όλοι- του προβιβασμού στη Β’ Εθνική κατηγορία του ιταλικού επαγγελματικού ποδοσφαίρου. Μολονότι το Καστέλ ντι Σάνγκρο είχε μόλις 5.000 κατοίκους, η ομάδα του έμελλε να αναμετρηθεί με αντιπάλους από μεγαλουπόλεις όπως η Γένοβα, το Τορίνο, η Πάντοβα και η Βενετία, σε μια μάχη εννέα μηνών, για να κρατήσει το θαύμα της ζωντανό.
Αμέσως, ο Τζο Μακ Γκίνις βρέθηκε εγκλωβισμένος στα δράματα της μικρής πόλης, τα οποία δεν είχαν τόση σχέση με έντεκα τύπους που κυνηγάνε την μπάλα, όσο με την ελπίδα, το φόβο, την αγάπη, την απώλεια και το σχεδόν ανυπόφορο σασπένς. Μαζί με τους κατοίκους του χωριού, βρέθηκε πλημμυρισμένος από αφοσίωση και αγωνία για τις τύχες αυτής της δονκιχωτικής και ενθουσιώδους παρέας ιταλών αθλητών. Μέσα από νίκες, ήττες, σκάνδαλα, θανάτους και σκληρά μαθήματα για την αδυσώπητη πραγματικότητα του ιταλικού αθλητικού γίγνεσθαι, ο Τζο Μακ Γκίνις ανακάλυψε ένα στόρι το οποίο τον συντάραξε με τη δύναμη και τις διαστάσεις του.
Αυτό το βιβλίο είναι η διήγησή του για όσα έζησε εκείνη τη χρονιά. Ένα αφηγηματικό αριστούργημα, το οποίο υπερβαίνει τα επιμέρους συστατικά του και αγκαλιάζει συναισθήματα οικουμενικά, πανανθρώπινα. Γραμμένο με πάθος, τρυφερότητα και χιούμορ -αλλά και με κρυφές ματιές στο παράξενο και στο απροσδόκητο- το βιβλίο "Τα δοκάρια του Καστέλ Ντι Σάνγκρο" είναι ένα αλησμόνητο πορτρέτο του λαού της Ιταλίας, των πόλεων και των χωριών της, αλλά και του περίπλοκου, ασυγκράτητου ταμπεραμέντου των Ιταλών.